Canarias People Fest: Manuel Carrasco i Rigoberta Bandini na Wyspach

Pierwsza edycja festiwalu Canarias People Fest wystartowała w piątek 1 sierpnia na terenie przylegającym do stadionu Gran Canaria. Wydarzenie będzie kontynuowane w najbliższą sobotę na parkingu Palmetum w Santa Cruz de Tenerife, co czyni go jedynym festiwalem odbywającym się kolejno na dwóch stołecznych wyspach archipelagu.

Gwiazdy muzyki na inaugurację festiwalu

Manuel Carrasco, Rigoberta Bandini, God Save the Queen, Acantha Lang i Los Niños Jesús to artyści, którzy otworzyli ten świeżo powstały festiwal. Według organizatorów, krajowi i międzynarodowi wykonawcy zgromadzili w piątek w Siete Palmas około 5000 osób, co świadczy o dużym zainteresowaniu nową inicjatywą kulturalną.

Soul z Nowego Orleanu i covery od dziennikarza

Nominowana do nagrody Grammy amerykańska wokalistka Acantha Lang otworzyła scenę o godzinie 16:00, prezentując materiał ze swojego albumu “Beautiful Dreams”. Jej ciepła muzyka soul prosto z Nowego Orleanu rozgrzała atmosferę na terenie przylegającym do stadionu.

Czterdzieści minut później na scenie pojawili się Los Niños Jesús, prowadzeni przez dziennikarza i piosenkarza Jordiego Évole. Grupa znana jest z interpretowania popularnych utworów różnych artystów, w tym takich kawałków jak “Marta, Sebas, Guille y los demás” Amaral czy “Tu calorro” Estopy.

Rigoberta Bandini po raz pierwszy na Gran Canarii

Artystka zamykająca pierwszy dzień festiwalu, Rigoberta Bandini, zaskoczyła publiczność szczerością swojej wypowiedzi. “Nie wiedziałam, że na Gran Canarii jest tyle dziwek” – powiedziała po jednym ze swoich gwiazdorskich utworów z albumu “La Emperatriz” (2022), w którym opowiada o tym, jak bardzo chciałaby być suką “i nie mieć tych problemów lękowych”. Było to jej pierwsze wystąpienie na wyspie, co tłumaczy zaskoczenie artystki reakcją publiczności.

Około sześćdziesięciominutowy koncert był wyrafinowany, lekceważący i skierowany bezpośrednio do kobiet na widowni. Artystka poruszała tematy ich lęków, jak w piosence “Busco un centro de gravedad permanente” z najnowszego albumu “Superestrella jesucrista” (2025), społecznego narzucania standardów ciała i stereotypów obecnych w utworze “Pamela Anderson”, oraz wykonała historyczny hymn, który nieświadomie skomponowała na Eurowizję wciąż bojącą się kobiecych piersi.

Gdy wydawało się, że Rigoberta już kończy swój występ, na scenie zabrzmiała “Ay mamá”. Utwór wypełnił teren stadionu Gran Canaria rozmowami wideo z matkami uczestników – tymi, “które trzymają rosół w lodówce i które mogłyby położyć kres tak wielu wojnom”. Podczas tej piosenki nie zabrakło manifestu w czystym stylu Delacroix, a następnie wykonała tytuł swojego najnowszego albumu. Zanim zaśpiewała potężną wersję “El Amor”, podziękowała publiczności za więź, która zaczęła się kilka lat temu i która “wcale nie jest toksyczna”.

Manuel Carrasco i jego “dziki” koncert

Chociaż pojawienie się Manuel Carrasco na scenie opóźniło się o dwadzieścia minut, od pierwszej minuty połączył swoją energię z energią publiczności, nawet w obliczu groźby deszczu. Scena pełna była kwiatów, a artysta w ramach Wild Tour zaprezentował wyspiarskiej publiczności swój nowy album “Pueblo salvaje”. Scenografia inspirowana była elementami natury i prymitywnymi detalami, które przypominają o tym, do czego jesteśmy zdolni, gdy wracamy do źródeł.

Być może dlatego wykonawca oddał hołd pochodzeniu, w tym przypadku publiczności, nosząc na szyi trójkątny wisiorek, który błyszczał w świetle reflektorów. Ze swojego ostatniego albumu wykonał utwór “Salitre”, który zyskał popularność dzięki swojemu pięknu, współpracy z Camilo i programowi telewizyjnemu, z tą grą słów “Nie wiedziałem, co ci dać, żebyś został”.

Carrasco wyznał publiczności między piosenkami, że w Las Palmas “czuje się jak w domu, że ma to coś, czego nie da się wyjaśnić”. Jego repertuar obejmował utwory takie jak “El grito”, “Pueblo Salvaje”, “Hay que vivir el momento”, “Corazón y flecha”, “Siendo uno mismo”, “Los sueños perdidos”, “Uno x uno”, “Salitre”, “No dejes de soñar”, “Que nadie”, “Fue”, “Soy afortunado” (fandango dedykowane miastu), “Mi dignidad”, “El enemigo n.° 1”, “Sí, no”, “Tambores de guerra”, “Amor planetario”, “Yo quiero vivir”, “Hasta mañana”, “Me dijeron de pequeño”, “And now”, “Mujer de las mil batallas”, “Eres”, “Prohibida”, “La reina del baile”, “Qué bonito es querer”, “Tan solo tú” i “I have the power”.