191 kobiet na Gran Canarii przeżyło okaleczenia narządów

W ciągu ostatnich pięciu lat służba zdrowia na Gran Canarii wykryła 191 przypadków kobiet, w tym nieletnich, które przeżyły okaleczanie żeńskich narządów płciowych (FGM). Wszystkie pochodzą z krajów o wysokiej częstości występowania tej praktyki, takich jak Nigeria, Somalia, Gwinea Konakry, Gwinea Bissau i Wybrzeże Kości Słoniowej.

Rzeczywista skala problemu może być znacznie większa

Specjaliści zajmujący się tymi przypadkami obawiają się jednak, że liczba ofiar może być znacznie wyższa. Szczególne obawy budzi społeczność mauretańska, mieszkająca na wyspach od dziesięcioleci. W Mauretanii około 65% kobiet w wieku od 15 do 49 lat przeżyło okaleczanie żeńskich narządów płciowych, a pracownicy służby zdrowia wcześniej nie zadawali im pytań na ten temat.

Te alarmujące dane przedstawiła Artemi Dámaso, położna z Wydziału Podstawowej Opieki Zdrowotnej na Gran Canarii, podczas przedkongresowego okrągłego stołu XLIII Dorocznego Spotkania Hiszpańskiego Towarzystwa Epidemiologicznego i XX Kongresu Portugalskiego Stowarzyszenia Epidemiologicznego, poświęconego zdrowiu i migracji.

szlaki na teneryfie przystanek rodzinka banner v1

Pandemia COVID-19 jako punkt zwrotny

W rozmowie z agencją EFE położna wyjaśniła, że w 2020 roku, wraz z wybuchem pandemii COVID-19, pracownicy służby zdrowia rozpoczęli strategię zbliżania się do migrantów jak nigdy wcześniej “w historii służby zdrowia Wysp Kanaryjskich”. Jednym z elementów tej strategii było zadawanie pytań o okaleczanie.

W rezultacie wiele kobiet odpowiedziało twierdząco, co skłoniło personel medyczny do głębszego towarzyszenia im w celu lepszego odpowiedzenia na ich potrzeby. To doświadczenie doprowadziło do powstania pierwszego przewodnika pomocy, opracowanego przez personel służby zdrowia Wysp Kanaryjskich we współpracy z różnymi afrykańskimi stowarzyszeniami kobiet, takimi jak Dimbe.

Wielokrotne formy przemocy

Jak podkreśla Dámaso, najgorsze jest to, że kobiety te często padają ofiarami wielu innych form przemocy: seksualnej, związanej z płcią, wyzysku ekonomicznego lub handlu ludźmi. W obliczu tych problemów okaleczenie staje się dla nich najmniej ważną kwestią.

Chociaż “wielką niedokończoną sprawą” jest stworzenie oficjalnego protokołu postępowania, na razie przewodnik pomaga profesjonalistom nauczyć się zadawać niewygodne dla kobiet i dla nich samych pytania oraz poznać specyficzne potrzeby i objawy związane z FGM.

Długotrwałe konsekwencje zdrowotne

“Bardzo często występuje u nich nietrzymanie moczu, infekcje układu moczowego, a także brak przyjemności i ból podczas stosunku płciowego. Wiele z nich odczuwa bardzo silny ból podczas menstruacji” – wyjaśnia położna.

Chociaż niektóre z tych dolegliwości można złagodzić za pomocą zabiegów takich jak fizjoterapia, często stają się one przewlekłe. Kobiety otrzymują odpowiednie leczenie, ale trudno je kontynuować, ponieważ dla wielu z nich Wyspy Kanaryjskie nie są miejscem docelowym – migrują do innych krajów.

Bariery językowe i kulturowe

Dodatkowym problemem jest bariera językowa i kulturowa. Dlatego położna podkreśla znaczenie posiadania mediatorów kulturowych, którzy ułatwią proces pomocy.

“Często brakuje wiedzy na temat tego, jak działa sam system, naszej koncepcji zdrowia i choroby oraz ich koncepcji, więc posiadanie kogoś, kto ułatwi te procesy, jest niezwykle ważne” – dodaje.

Zróżnicowane podejście do tradycji

Około 200 milionów kobiet na świecie przeżyło okaleczanie, ale ich podejście do tej praktyki jest bardzo zróżnicowane. Od tych, które ją znormalizowały i bronią, po te, które uciekają z rodzinnych stron, aby uchronić przed nią swoje córki.

Stąd tak ważne jest, aby pracownicy służby zdrowia byli odpowiednio przygotowani i “czuli, że mają prawo pytać, oceniać, czy pacjentki mają związane z tym problemy i być w stanie rozpocząć z nimi odpowiednią pracę” – podsumowuje specjalistka.