Albańska mafia atakuje Kanary. Narkotyki zalewają wyspy

Wyspy Kanaryjskie znalazły się w centrum międzynarodowego handlu narkotykami. Albańskie kartele, kontrolujące już 80% przesyłek kokainy z Ameryki Południowej do Europy, próbują przekształcić archipelag w swoją główną bazę logistyczną. Policja bije na alarm: organizacje przestępcze chcą uczynić z wysp swoje „rajo”.

Seria spektakularnych aresztowań na Kanarach

Marzec 2024 roku – handel narkotykami w firmie transportowej w porcie Las Palmas. Lipiec 2024 – likwidacja największej na świecie organizacji zajmującej się handlem narkotykami między Ameryką Południową a Europą, działającej na trasach Teneryfa-Gran Canaria-El Hierro-Lanzarote. Listopad 2024 – przechwycenie łodzi rybackiej z czterema tonami kokainy, zmierzającej do Galicji z wód 500 mil od Wysp Kanaryjskich. Czerwiec 2025 – 48 aresztowanych z organizacji przemycającej kokainę na łodziach narkotykowych.

To tylko niektóre z ostatnich wielkich operacji przeprowadzonych przez kanaryjską jednostkę do spraw narkotyków i przestępczości zorganizowanej (Udyco). Dziesiątki aresztowań, tysiące kilogramów przechwyconych narkotyków i wyraźne ostrzeżenie dla karteli: „Strategia policji krajowej w walce z przestępczością zorganizowaną koncentruje się na Atlantyku. Chcemy sprawić, by czuli się niekomfortowo, by handlarze narkotyków nie czuli się bezpiecznie. Nie zamierzają uczynić z Wysp Kanaryjskich swojego raju”.

Albańska mafia – nowi królowie kokainy

Za tym wszystkim stoi albańska mafia – bałkański kartel, którym rządzą nowi królowie handlu kokainą. Te organizacje kontrolują już 80% przesyłek wysyłanych z Ameryki Południowej do Europy. „Albańczycy kontrolują Amerykę Południową, ale są też zainstalowani tutaj” – mówi szef Udyco, główny inspektor, który wraz ze swoim zespołem walczy z tymi sieciami.

Policjant z 26-letnim doświadczeniem, prawie dwadzieścia lat w specjalności zwalczania narkotyków, nadzoruje około stu funkcjonariuszy w samej prowincji Las Palmas, do której dochodzi podobna liczba w Santa Cruz de Tenerife. Woli nie podawać swojego nazwiska, wiedząc, że jego słowa mogą dotrzeć do niepożądanych odbiorców – współpracowników tych, których ściga, przywódców „oddziałów” kartelu mających na celowniku Wyspy Kanaryjskie.

Na jego biurku leży około dwudziestu dochodzeń z nakazami sądowymi dotyczącymi sieci handlu narkotykami na archipelagu. „Kokainy jest więcej niż kiedykolwiek” – stwierdza stanowczo.

Kanary w centrum szlaków narkotykowych

Hiszpania od lat jest historyczną bramą dla kokainy do Europy. Galicja i Algeciras były kiedyś głównymi punktami wejścia, ale presja policji, zwłaszcza na północy Hiszpanii, zepchnęła gangi na południe. Wyspy Kanaryjskie zaczęły pojawiać się na mapie karteli: bezpośrednia linia do Ameryki Południowej przez szlak atlantycki, ale także do Afryki. Idealna lokalizacja.

„Handel narkotykami to międzynarodowy cel, który budzi największe obawy. Jest obecnie najbardziej bezpośrednim zagrożeniem przestępczości zorganizowanej ze względu na stopień wyrafinowania, zaangażowanie w obwody dystrybucyjne, wykładniczy stopień wzbogacania się i, co najbardziej niebezpieczne, siłę, jaką daje organizacjom do infiltracji dowolnego poziomu struktury społecznej. Próbują korumpować na wszystkich poziomach. I korumpują” – ostrzega główny inspektor.

Międzynarodowe makrobiznesy szukają bezpiecznych przystani

Ekspert opisuje te organizacje jako „międzynarodowe makrobiznesy”, które potrzebują ekosystemu, aby czuć się bezpiecznie. „Robią to, kontrolując wszystkie uprawnienia – albo poprzez łapówki, albo, jeśli im się nie uda, poprzez groźby: albo skorumpujesz się, albo zagrożona zostanie twoja rodzina. To są ich prawa, obrona ich stylu życia. Kontrola terytorium poprzez handel kokainą i przemoc”.

Pandemia była punktem zwrotnym dla głównych sieci. Obwody eksportowe zostały zamknięte, ale nie produkcja. Nadwyżka kokainy, a przede wszystkim pieniądze, które generuje, nie mogły zostać utracone. „Produkcja u źródła wzrosła z powodu niskiego niszczenia plantacji liści koki w Kolumbii” – wyjaśnia inspektor.

Kolumbia pozostaje głównym krajem producenckim. Wcześniej władze rozpylały z powietrza glifosat – substancję chemiczną, która została zakazana jako szkodliwa dla zdrowia i środowiska. Teraz agenci udają się pieszo do dżungli, walcząc z partyzantami FARC w „ciągłej wymianie ognia”.

Rewolucja w produkcji i transporcie

Do tego dochodzi postęp technologiczny w przetwarzaniu pasty z koki w chlorowodorek – biały proszek – w bardziej uprzemysłowiony sposób. „Potroili swoje moce produkcyjne, co spowodowało rewolucję logistyczną” – podkreśla ekspert.

Bezprecedensowe ilości są eksportowane łodziami, okrętami podwodnymi, statkami, kutami rybackimi. To statki-matki, które przewożą narkotyki przez Atlantyk, dopóki nie zostaną przeniesione na lokalne jednostki. Podczas gdy wcześniej przeciętna łódź żaglowa przewoziła od 100 do 500 kilogramów kokainy, teraz przypływają ładunki po 3000 kilogramów.

Za tym kryje się tylko jedna motywacja: wejście bałkańskiego kartelu do krajów producenckich, a także na Wyspy Kanaryjskie. „Oni zawsze stoją za wszystkim” – podkreśla główny inspektor Udyco.

Niechwytni i brutalni – portret albańskich karteli

Dotarcie do nich nie jest łatwym zadaniem, dlatego każde trafienie, każda przechwycona przesyłka to zwycięstwo. Albańczycy – kilka organizacji zorganizowanych według klanów lub „Fis”, obejmujących Serbów, Chorwatów czy Czarnogórców – kierują się lojalnością „Kanun”, ich księgi zasad. Cisza. Omerta. Zemsta. Są wszechstronni, brutalni, nieuchwytni. Niektórzy z tych, którzy już upadli, są oskarżani o morderstwa, groźby, rabunki, tortury.

Wielcy bossowie zwykle szukają schronienia w Dubaju lub Turcji. „Po presji wywieranej w Galicji, zakładają magazyny na zachodnim wybrzeżu Afryki” – dodaje szef Udyco. Gwinea-Bissau, Gwinea Konakry, Gambia to podbite terytoria, na których znajdują się bazy kokainowe.

Wyspy Zielonego Przylądka i Kanary jako magazyny

„Kokaina trafiała do Europy szlakami handlowymi lub morskimi. Ale pięć lat temu odkryli Wyspy Zielonego Przylądka i Wyspy Kanaryjskie, przekształcając je w drugorzędne magazyny do przechowywania narkotyków” – ujawnia funkcjonariusz.

„Wyspy Kanaryjskie zapewniają tym sieciom członków załogi, personel i zaopatrzenie” – dodaje szef jednostki. Narkotyki są następnie transportowane przez Atlantyk na kontynent lub przechowywane na wyspach, dopóki nie zostaną wysłane samochodem na promach lub przez firmy transportowe.

„Firmy transportowe nie mają żadnej kontroli. Mogą przywieźć 500 kilogramów za śmieszną cenę. Mafie nic nie ryzykują i umieszczają narkotyki gdziekolwiek chcą: w Madrycie, we Francji, w Maladze” – ostrzega inspektor. To podróż w paczkach z białym proszkiem, który po znalezieniu się w strefie Schengen ma swobodę przemieszczania się.

Fuerteventura i Lanzarote w wysokim ryzyku

Policja skupia swoją uwagę na transporcie na kontynent i przenoszeniu narkotyków ze statku-matki na lokalne łodzie. Niepokojąca jest przede wszystkim rola wysp niebędących stolicami: „Fuerteventura i Lanzarote są na wysokim poziomie ryzyka, jeśli chodzi o tworzenie tych organizacji”.

Pozostają one niezauważone wśród turystów, a działania policji są bardziej skomplikowane. „Wyspy Kanaryjskie mają populację płynną liczącą prawie 20 milionów ludzi, co ułatwia im kamuflaż. W ten sposób zdobywają też tych, którzy dla nich pracują”.

Zagrożenie dla społeczeństwa – lokalna siła robocza mafii

Najbardziej niepokojące są konsekwencje, jakie może mieć całkowite ugruntowanie mafii w społeczeństwie. Wyspy Kanaryjskie – druga wspólnota autonomiczna z najniższymi wynagrodzeniami, na czele bezrobocia wśród młodzieży – stają się podatne na infiltrację. Zarabianie na życie jest obowiązkowe, bogacenie się pragnieniem niektórych, a robienie tego poza prawem najłatwiejszym wyjściem.

Istnieje obawa, że część społeczeństwa uzależni się od nielegalnej gospodarki, tak jak ma to miejsce w Campo de Gibraltar. „Albańczycy to ci, którzy dają twarz i pieniądze producentom u źródła, kontrolując pochodzenie, ale siła robocza jest lokalna” – podkreśla inspektor.

Było to widoczne w niedawnej operacji Sombra Negra, w której piloci handlarzy narkotyków pochodzili z Wysp Kanaryjskich. Spośród 48 aresztowanych osób tylko jedna nie była Hiszpanem – w tym przypadku Brytyjczykiem. Miejscowi działają jako przewoźnicy, nikt nie zna terytorium lepiej od nich. W niektórych przypadkach porzucili haszysz na rzecz kokainy.

Rentowność kokainy przyciąga przestępców

Rentowność jest kluczowa: cena sprzedaży grama kokainy pozostaje niezmieniona od dziesięcioleci – 60 euro. Inaczej jest z kilogramem kupowanym hurtowo: 16 000 euro, w porównaniu do 38 000 lub 45 000 euro w przeszłości. Haszysz nie jest już tak cenny w porównaniu z „białą damą”, która oferuje dwukrotnie większy zysk. Ryzyko się opłaca.

Dlatego piloci spotykają się w odległości 80-100 mil od Wysp Kanaryjskich ze statkami przybywającymi z Ameryki Południowej. Łodzie odbierają narkotyki lub zapewniają wsparcie logistyczne jako „petaqueros” – zaopatrują innych w paliwo, zapasy, części zamienne.

Od żaglówek po narco-łodzie – ewolucja transportu

Większość nie korzysta z dużych nadmuchiwanych łodzi pływających przykładowo po Gwadalkiwirze z haszyszem, ale z legalnych jednostek. Te, które mogą stać się narco-łodziami o długości większej niż osiem metrów lub mocy większej niż 150 kilowatów, zostały zakazane w 2018 roku, ale mają ten sam cel: przemyt.

„Wykorzystują również łodzie wycieczkowe, kutry rybackie czy żaglówki pływające pod polską banderą, co jest dla nich opłacalne ze względów administracyjnych. Stamtąd tworzą sieć podstawionych właścicieli, aby utrudnić ustalenie rzeczywistego właściciela” – wyjaśnia ekspert.

Po dokonaniu transferu, ruch wprowadza narkotyki na Półwysep. „Istnieją szybowce, które mogą odbywać pięciodniowe podróże z Zatoki Kadyksu. Niektóre pochodzą z Senegalu i docierają do Portugalii” – precyzuje funkcjonariusz.

Port w Guayaquil – brama narkotyków do świata

Wszystko odbywa się zgodnie z albańskimi wytycznymi kontrolującymi sytuację z Wysp Kanaryjskich. Port w Guayaquil w Ekwadorze jest w ich rękach. Stamtąd codziennie wysyłają tony towarów do Europy i Stanów Zjednoczonych. „Tego problemu nie da się uniknąć” – przyznaje inspektor. Guayaquil stał się jednym z głównych punktów przerzutowych kokainy ze względu na spiralę przemocy i niepokojów społecznych w kraju.

W Hiszpanii również próbują wprowadzić swoje macki do administracji. „Gdziekolwiek mogą wsadzić nos, robią to. Próbują ugruntować swoją pozycję w porcie Las Palmas, korumpując pracowników, ale nie jest to w ich rękach jak w Guayaquil – daleko od tego. Również na Teneryfie” – ujawnia szef Udyco.

Źródło