Wyspy Kanaryjskie z najniższą płacą w Hiszpanii 2024

Średnie miesięczne wynagrodzenie brutto w Hiszpanii wzrosło w 2024 roku o 5 procent, osiągając poziom 2385,6 euro – najwyższy od rozpoczęcia prowadzenia statystyk w 2006 roku. To ósmy rok z rzędu wzrostu płac po spadku odnotowanym w 2016 roku. Jednak za ogólnokrajowymi danymi kryją się ogromne różnice regionalne, a Wyspy Kanaryjskie ponownie znalazły się na ostatnim miejscu w rankingu wynagrodzeń.

Wyspy Kanaryjskie z najniższą średnią płacą w kraju

Według danych opracowanych przez Krajowy Instytut Statystyczny (INE) na podstawie badania siły roboczej, średnie wynagrodzenie brutto na Wyspach Kanaryjskich wyniosło w 2024 roku zaledwie 2051 euro miesięcznie. To najniższy wynik spośród wszystkich regionów autonomicznych Hiszpanii. Dla porównania, w Kraju Basków – liderze rankingu – średnia pensja osiągnęła poziom 2809,9 euro, co oznacza różnicę prawie 760 euro miesięcznie.

Tuż za Wyspami Kanaryjskimi w zestawieniu najniższych wynagrodzeń uplasowały się Murcja z wynikiem 2120,9 euro oraz Estremadura z kwotą 2127,2 euro miesięcznie. Na drugim końcu spektrum, oprócz Kraju Basków, znalazły się Madryt z średnią płacą 2761,7 euro oraz Nawarra z wynikiem 2589,1 euro.

Kto zarabia najmniej w Hiszpanii

Analiza danych INE pokazuje wyraźne różnice w wynagrodzeniach w zależności od wielu czynników. Najniższe pensje otrzymują kobiety, osoby młode, pracownicy z niższym poziomem wykształcenia, osoby z krótszym stażem pracy oraz zatrudnieni na umowach tymczasowych.

W 2024 roku pracownicy zatrudnieni na czas określony zarabiali średnio 1872,7 euro miesięcznie, podczas gdy osoby na umowach na czas nieokreślony otrzymywały 2484,5 euro. Różnica wynika m.in. z wyższego poziomu wykształcenia pracowników stałych oraz większego udziału umów tymczasowych w sektorach sezonowych, które oferują niższe wynagrodzenia.

Przepaść płacowa między kobietami i mężczyznami

Prawie cztery na dziesięć kobiet zarabiały w 2024 roku poniżej 1582,2 euro miesięcznie, w porównaniu do jednego na pięciu mężczyzn. Co więcej, 33,7 procent mężczyzn otrzymywało wynagrodzenie w wysokości 2659,8 euro lub więcej, podczas gdy wśród kobiet odsetek ten wynosił zaledwie 26,1 procent.

Średnie wynagrodzenie kobiet wyniosło 2163,2 euro miesięcznie (o 100 euro więcej niż rok wcześniej), natomiast mężczyźni zarabiali średnio 2593 euro (wzrost o 125,1 euro). Według INE, jedną z głównych przyczyn tej różnicy jest fakt, że kobiety częściej pracują w niepełnym wymiarze godzin, na umowach tymczasowych i w gorzej opłacanych branżach.

Młodzi tracą na wynagrodzeniach

Szczególnie niepokojące są dane dotyczące najmłodszych pracowników. Osoby w wieku poniżej 25 lat zarabiały średnio 1372,8 euro miesięcznie – to o 14,6 euro mniej niż rok wcześniej. Grupa wiekowa 16-24 lata była jedyną, która odnotowała spadek średniego wynagrodzenia w 2024 roku.

Ponad połowa młodych ludzi (51 procent, czyli 631 900 osób) zarabiała mniej niż 1392,7 euro brutto miesięcznie, a co trzecia osoba (33,4 procent) otrzymywała wynagrodzenie poniżej 1068,9 euro. Dla kontrastu, pracownicy w wieku 55 lat i starsi mieli najwyższą średnią płacę wynoszącą 2680,7 euro miesięcznie.

Statystyki wyjaśniają, że starsi pracownicy częściej mają umowy na czas nieokreślony, dłuższy staż pracy i większe doświadczenie zawodowe, co przekłada się na wyższe zarobki. Z kolei młodzi ludzie koncentrują się na najniższych wynagrodzeniach ze względu na wyższy odsetek pracy w niepełnym wymiarze godzin, umów tymczasowych i krótszy staż pracy.

Podział wynagrodzeń w całej populacji pracowników

W 2024 roku 40 procent pracowników najemnych (7,3 miliona osób) zarabiało od 1582,2 do 2659,8 euro brutto miesięcznie. Kolejne 30 procent (5,5 miliona pracowników) otrzymywało wynagrodzenie w wysokości co najmniej 2659,8 euro miesięcznie, a pozostałe 30 procent zarabiało poniżej 1582,2 euro miesięcznie. W tej ostatniej grupie aż 1,84 miliona pracowników otrzymywało pensję poniżej 1068,9 euro brutto miesięcznie.

Mediana wynagrodzenia, która dzieli całkowitą liczbę pracowników na dwie równe części, osiągnęła w 2024 roku nowy rekord w wysokości 2001,4 euro brutto miesięcznie – o 3,4 procent więcej niż rok wcześniej. To prawie 320 euro więcej niż w 2019 roku, na co wpływ miał wzrost płacy minimalnej z 900 euro miesięcznie w 2019 roku do obecnego poziomu 1184 euro, z zapowiedzią kolejnej podwyżki w 2026 roku.

Branże z najniższymi i najwyższymi zarobkami

Najniższe wynagrodzenia w 2024 roku odnotowano w działalności związanej z prowadzeniem gospodarstwa domowego, gdzie pracodawcy personelu domowego płacili średnio 1138,4 euro miesięcznie. Kolejne miejsca zajęły hotele i restauracje z wynagrodzeniem 1520,7 euro oraz działalność w zakresie usług administracyjnych i wspierających z pensją 1674,7 euro. Te niskie stawki wynikają częściowo z wyższego odsetka miejsc pracy w niepełnym wymiarze godzin i sezonowego charakteru tych sektorów.

Na przeciwległym biegunie znalazły się branże finansowa i ubezpieczeniowa z średnią płacą 4018,8 euro miesięcznie, dostawy energii elektrycznej i gazu z wynagrodzeniem 3619,7 euro oraz górnictwo i wydobycie z pensją 3340,6 euro.

Wykształcenie ma znaczenie

Poziom wykształcenia ma kluczowe znaczenie dla wysokości zarobków. Średnia pensja pracowników z wykształceniem średnim pierwszego stopnia wyniosła 1594,8 euro miesięcznie, podczas gdy osoby z wykształceniem wyższym zarabiały średnio 2982,6 euro – prawie dwukrotnie więcej.

Sektor publiczny kontra prywatny

Pracownicy sektora publicznego, w tym przedsiębiorstw państwowych, otrzymywali średnio 3328,6 euro miesięcznie, w porównaniu do 2424,4 euro w sektorze prywatnym. To odpowiednio o 204,2 euro i 90,3 euro więcej niż w 2023 roku. Wyższa koncentracja wysokich wynagrodzeń w sektorze publicznym wynika z większego odsetka pracowników z wyższym wykształceniem, rodzaju wykonywanego zawodu, mniejszego udziału pracy w niepełnym wymiarze godzin oraz dłuższego stażu pracy.

Wielkość firmy a wysokość pensji

Również wielkość zakładu pracy ma znaczenie. W 2024 roku aż 54,2 procent pracowników zatrudnionych w firmach do dziewięciu osób otrzymywało wynagrodzenie poniżej 1582,2 euro. Z kolei w dużych przedsiębiorstwach zatrudniających 250 lub więcej pracowników, 53,4 procent zatrudnionych zarabiało 2659,8 euro lub więcej miesięcznie.

Praca w pełnym i niepełnym wymiarze

Rodzaj umowy również determinuje wysokość zarobków. Wśród pracowników zatrudnionych na pełen etat, 34,8 procent zarabiało co najmniej 2659,8 euro miesięcznie, a 20,4 procent otrzymywało mniej niż 1582,2 euro. Natomiast w przypadku osób pracujących w niepełnym wymiarze godzin, aż 87 procent zarabiało poniżej 1582,2 euro miesięcznie, a jedynie 2 procent przekraczało próg 2659,8 euro.

Statystyki INE uwzględniają miesięczne wynagrodzenie brutto z głównej pracy, w tym potrącenia i składki na podatek dochodowy. Dodatkowo brane są pod uwagę dodatkowe płatności i roczne dodatki (podzielone przez 12 miesięcy), regularne nadgodziny, napiwki i prowizje. Dane oparte są na analizie 18,4 miliona pracowników najemnych w 2024 roku.