Polityka

Coalición Canaria poparła propozycję zmiany kodeksu cywilnego, która ma na celu trwałe rozwiązanie problemu obywatelstwa dla potomków republikańskich wygnańców. Obecne regulacje, z ich ograniczonymi terminami, uniemożliwiają wielu osobom skorzystanie z tego prawa. Do września 2025 roku Hiszpania przyznała już ponad 237 tysięcy obywatelstw na mocy ustawy o pamięci demokratycznej.

Rząd centralny Hiszpanii zobowiązał się do natychmiastowego przejęcia 252 małoletnich imigrantów ubiegających się o azyl z Wysp Kanaryjskich. Do 20 listopada ma zostać utworzonych łącznie 612 miejsc dla nieletnich przebywających obecnie pod opieką władz archipelagu. Porozumienie osiągnięto podczas cotygodniowego posiedzenia komisji międzyadministracyjnej.

Prokurator generalny Wysp Kanaryjskich, María Farnés, zdecydowanie odpowiedziała na próby partii Vox powiązania napływu migrantów z wzrostem przestępczości. Podczas prezentacji raportu za 2024 rok podkreśliła brak jakichkolwiek obiektywnych danych potwierdzających taką zależność, zwracając uwagę, że wzrost przestępstw seksualnych jest zjawiskiem ogólnokrajowym, a nie lokalnym problemem Archipelagu.

Fernando Clavijo, prezydent Wysp Kanaryjskich, znalazł się w centrum ostrej krytyki po stwierdzeniu, że Kanaryjska Telewizja Publiczna jest własnością rządu. Jego słowa wywołały falę sprzeciwu zarówno wśród pracowników stacji, jak i przedstawicieli innych regionalnych mediów publicznych w Hiszpanii. Gil Toll z rady zakładowej katalońskiej TV3 nie przebierał w słowach, nazywając Clavijo “troglodytą” i przypominając, że telewizja publiczna należy do obywateli, którzy płacą podatki i mają prawo do niezależnej informacji.

Pracownicy Televisión Canaria stanowczo odpowiedzieli przewodniczącemu rządu regionalnego Fernando Clavijo, który stwierdził, że stacja należy do rządu. Dziennikarze i pracownicy podkreślają, że nadawca publiczny jest własnością całej wspólnoty autonomicznej Wysp Kanaryjskich, nie rządu. Protest dotyczy również nowej ustawy audiowizualnej, która według pracowników otwiera drzwi do prywatyzacji serwisów informacyjnych i zagraża niezależności mediów publicznych.